Οι διεθνείς οίκοι και το τραπεζικό σύστημα παίζουν ένα σκληρό κερδοσκοπικό παιχνίδι σε βάρος του ελληνικού λαού. Από τη μία συντονίζουν μία τεκμηριωμένη κινδυνολογία, που ανεβάζει το κόστος του δανεισμού του ελληνικού Δημοσίου, και από την άλλη οργανώνουν το μεγάλης κλίμακας δανεισμό.
Ρεκόρ προσφοράς και «καπέλου»
Το πενταετές κοινοπρακτικό ομολογιακό δάνειο οδήγησε σε θεαματική επιτυχία σε ό,τι αφορά τη συμμετοχή των ενδιαφερόμενων τραπεζών και σε παταγώδη αποτυχία σε ό,τι αφορά το κόστος δανεισμού. Το ελληνικό Δημόσιο θέλησε να εξασφαλίσει γύρω στα 4-5 δισ. ευρώ, το κοινοπρακτικό ομολογιακό δάνειο καλύφθηκε 5 φορές και αποφασίστηκε τελικά να δανειστούμε 8 δισ. ευρώ.
Η υπερκάλυψη του δανείου μας προσφέρει μια χρηματοδοτική ανάσα και διευκολύνει την ελληνική κυβέρνηση στη διαπραγμάτευση των δανειακών αναγκών της για το 2010, που είναι πιθανό να ξεπεράσουν τα 60 δισ. ευρώ.
Το επιτόκιο του συγκεκριμένου δανείου έφτασε το 6,2%, γεγονός που προκαλεί δικαιολογημένο προβληματισμό. Το ελληνικό Δημόσιο σπάει κάθε προηγούμενο ρεκόρ στα περιθώρια του επιτοκίου σε σχέση με το επιτόκιο δανεισμού του γερμανικού Δημοσίου, με αποτέλεσμα να δανειζόμαστε με τους χειρότερους όρους της τελευταίας δεκαετίας και πολύ ακριβότερα απ’ ό,τι η γειτονική Τουρκία, που δεν είναι χώρα-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και έχει ένα σωρό οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα.
Φαύλος κύκλος
Ουσιαστικά έχουμε εμπλακεί σε ένα φαύλο κύκλο αμφισβήτησης της πιστοληπτικής ικανότητας της χώρας, αύξησης του σχετικού ρίσκου που εκφράζεται στα υψηλά επιτόκια και υπερχρέωσης. Εάν δεν σπάσουμε το φαύλο κύκλο που περιγράψαμε, είναι μαθηματικά βέβαιο ότι θα οδηγηθούμε στη χρεοκοπία, σε διάστημα 12 έως 24 μηνών. Η ελληνική οικονομία απλούστατα δεν μπορεί να σηκώσει το βάρος όλων αυτών των δανείων με τόσο υψηλά επιτόκια.
Η κυβέρνηση Παπανδρέου πρέπει να ξεπεράσει τις πολιτικές αναστολές της και να προχωρήσει στη λήψη δραστικών μέτρων δημοσιονομικής εξυγίανσης, με έμφαση στην περικοπή των δημοσίων δαπανών. Εάν τελικά εφαρμοστούν αυτά τα μέτρα, θα έχουμε διπλό όφελος από την απόδοσή τους αλλά και την ουσιαστική μείωση του κόστους δανεισμού του ελληνικού Δημοσίου. Κάθε μήνας που περνάει χωρίς τη λήψη των αναγκαίων μέτρων συμβάλλει στην κρίση αξιοπιστίας της ελληνικής κυβέρνησης και του Δημοσίου, στην άνοδο του κόστους δανεισμού και στην επιτάχυνση της πορείας προς τη χρεοκοπία.
citypress.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου