Γιατί δεν αντιδρά μαζικά ο λαός;

«Ω! Θα πείσουμε τους ανθρώπους πως μονάχα τότε θα γίνουν ελεύθεροι, όταν θα παραιτηθούν απ΄ την ελευθερία τους για χάρη μας και θα υποταχθούν σε μας…Ω! Θα τους επιτρέψουμε την αμαρτία, γιατί είναι αδύναμοι και ανίσχυροι και θα μας αγαπούν σαν παιδιά επειδή θα τους επιτρέψουμε ν΄ αμαρτάνουν…Στο τέλος θα ΄ρθούν να καταθέσουν την ελευθερία τους στα πόδια μας και θα μας πουν: Κάντε μας σκλάβους, μα χορτάστε μας».

(Ντοστογιέφσκυ: «Μεγάλος Ιεροεξεταστής»)

Ίσως ακόμα να μην έχει «ωριμάσει» η …κατάσταση, ίσως να μην νοιώθει ο Έλληνας πολίτης ότι έχουμε φτάσει στο «αμήν», ίσως όμως να έχει μεταλλαχτεί η συνείδησή του και να νοιώθει την ξάπλα στην κοπριά σαν… οικογενειακή θαλπωρή και ασφάλεια.

Ενώ ο Έλληνας βράζει με τα λαοκτόνα και εθνοκτόνα μέτρα της κατοχικής κυβέρνησης, εν τούτοις δεν σηκώνεται από τον καναπέ και νομίζει ότι αυτά που ζει δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένας εφιάλτης που κάποια στιγμή θα περάσει. Ακόμα και σήμερα δέχεται έστω και με επιφύλαξη τα κραξίματα των κορακιών της πολιτικής θεωρώντας, ποιός ξέρει, ότι κάποτε θα γίνουν αηδόνια ή περιστέρια.

Πως να πείσεις τον πτωχευμένο ηθικά και πνευματικά συμπολίτη σου, ότι οι πτωματοφάγοι της «Νέας Τάξης Πραγμάτων» δεν ενδιαφέρονται για την ευημερία και την ευτυχία των λαών αλλά για την φυσική εξόντωσή τους. Αυτό το απάνθρωπο σύστημα της δήθεν «αναγκαίας» μαλθουσιανής πολιτικής τι άλλο πρέπει να κάνει για να συνέλθουν οι πολίτες από την μακροχρόνια ύπνωση;

Χθες ήταν το μνημόνιο, σήμερα ήταν το προεδρικό διάταγμα για την απελευθέρωση των απολύσεων και την μείωση των αποζημιώσεων των απολυμένων, αύριο θα είναι το ασφαλιστικό και μεθαύριο τα «νεώτερα νέα μέτρα» εναντίον των ελευθεριών και των δικαιωμάτων του εργαζόμενου.

Αν σήμερα, τώρα, δεν αντιδράσουμε μαζικά εναντίον της λαίλαπας της αντίχριστης και αντιλαϊκής νεοταξικής πολιτικής, που εφαρμόζει κατά γράμμα και με ζήλο η κατοχική κυβέρνηση Παπανδρέου, τότε αύριο που θα μας έχουν δέσει πισθάγκωνα με όλο το κουβάρι της «ψηφιακής διακυβέρνησης» θα θρηνούμε για αυτά που δεν κάναμε.

Ας πάψουμε λοιπόν να ακούμε το θανατερό νανούρισμα της «Νέας Σιωνιστικής Τάξης Πραγμάτων» κι ας σηκωθούμε έχοντας στο νου ότι αξίζει τον κόπο να παλέψουμε για την ελευθερία και την ανθρωπιά.

Το ξαναλέμε άλλη μια φορά «ο διάβολος δεν κρατά το λόγο του και δεν θα δείξει οίκτο σε κανένα».

(Πηγή)