Την ώρα, που – στην παρούσα συγκυρία – ζητούμενο είναι η εφαρμογή πολιτικών για αύξηση της απασχόλησης, μέσω της παροχής κινήτρων…
Έρευνα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής επιβεβαιώνει – για ακόμα μια φορά – και..... αποδεικνύει γιατί η Ελλάδα δεν προσελκύει ξένες επενδύσεις, γιατί πολλές ελληνικές εταιρίες έχουν μεταφέρει ή σκοπεύουν να μεταφέρουν την έδρα τους σε άλλες χώρες, γιατί η ανεργία και η αδήλωτη εργασία αυξάνονται διαρκώς.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της έκθεσης των Βρυξελλών για τα φορολογικά έσοδα και τις φορολογικές μεταρρυθμίσεις, που παρουσιάζει το Capitaltax, η χώρα μας κατέγραψε την περίοδο 2000-2009 τη μεγαλύτερη αύξηση της επονομαζόμενης «φορολογικής σφήνας» (tax wedge) από όλες τις χώρες όχι μόνο της Ευρωζώνης, αλλά στο σύνολο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Συγκεκριμένα, αυξήθηκε κατά περίπου 2 μονάδες, όταν σε όλες τις άλλες χώρες – μέλη (με εξαίρεση τη Μάλτα), μειώθηκε ή παρέμεινε σταθερό το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα !
Ως φορολογική σφήνα ή φορολογικό περιθώριο ορίζεται το κόστος φορολογικής στρέβλωσης, και περιγράφει την διαφορά του καθαρού μισθού του εργαζομένου από το συνολικό μισθολογικό κόστος που πληρώνει η επιχείρηση. Υπολογίζεται με βάση τους φόρους και τις εισφορές κοινωνικής ασφάλισης, που πληρώνουν οι εργοδότες για τους εργαζόμενούς τους, τις εισφορές που πληρώνουν για το δικό τους εισόδημα, και το φόρο εισοδήματος, στον οποίο υπόκεινται οι μισθοί των εργαζομένων. Η επίπτωσή της στην προσφορά και ζήτηση στην αγορά εργασίας – και κατ΄ επέκταση στην απασχόληση – εξαρτάται από το αν και σε ποιο βαθμό το φορολογικό βάρος αυξάνει το συνολικό κόστος εργασίας για τον εργοδότη ή μεταφέρεται στον εργαζόμενο, οπότε και μεταφράζεται σε χαμηλότερες καθαρές αποδοχές. Όταν αυξάνεται το συνολικό κόστος εργασίας, οι φόροι στην εργασία – με τη μορφή των εισφορών του εργοδότη – τείνουν να μειώνουν τη ζήτηση στην αγορά. Από την πλευρά της προσφοράς εργασίας, οι φόροι που επιβάλλονται στους μισθούς – άμεση φορολόγηση στο εισόδημα και εισφορές του εργαζόμενου - μειώνουν το καθαρό εισόδημα και, συνεπώς, τείνουν να αποθαρρύνουν την διαθεσιμότητα για δουλειά, ειδικά στο κατώτερο επίπεδο της μισθολογικής κλίμακας, λόγω της υψηλότερης ελαστικότητας στην προσφορά εργασίας των εργαζομένων χαμηλού εισοδήματος.
Πρόκειται στην ουσία για το κόστος φορολογικής στρέβλωσης, που έχει ως αποτέλεσμα τη δημιουργία αντικινήτρων τόσο στην προσφορά, όσο και στη ζήτηση εργασίας. Κατ΄ αυτό τον τρόπο, όσο υψηλότερο είναι αυτό το κόστος, τόσο αυξάνει την επιλογή της αδήλωτης εργασίας.
Είναι χαρακτηριστική η αναφορά στη μελέτη της Επιτροπής, ότι «από το 2000, πολλά κράτη μέλη έχουν προσπαθήσει να υποστηρίξουν την απασχόληση, μειώνοντας τη φορολογική σφήνα, κυρίως στους χαμηλόμισθους» και προσθέτει ότι αύξηση καταγράφεται μόνο στην Ελλάδα και στη Μάλτα. Εκτός, μάλιστα, από τη δεκαετία, και τη διετία 2008-2009 το φορολογικό περιθώριο μειώθηκε ή παρέμεινε σταθερό σε όλες τις χώρες, εκτός από την Ελλάδα και την Ιρλανδία.
nectarios.notis@capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου