Παρασκευή 11 Ιουνίου 2010

Γιατί να…θέλουν;

ΟΤΑΝ θέλουν, μπορούν. Και τον κλέφτη να πιάσουν και τον «κάποιον» φυλάξουν. Απ’ την Παναγιωταρέα και τη Βάνα Μπάρμπα, μέχρι το Ζεύγος Αγγελοπούλου«Δημοσία δαπάνη». Με τις δυνάμεις ασφαλείας στην υπηρεσία επιχειρηματιών του ποδοσφαίρου και όχι μόνο. Κι αν πρόκειται για παράνομο «ψαράκι», το πιάνουν στο δίχτυ. Κι αν δεν πληρώσεις τα «τέλη», θα τα πληρώσεις διπλά, γι αυτό τρέχεις να τα ξοφλήσεις. Αν πρόκειται να υποδεχτούν «ραγιάδες» τον Σουλτάνο, στήνουν τροχονόμους κάθε 100 μέτρα και δεν περνάει μύγα που θα ενοχλούσε την κουστωδία με τις…μερσεντές. Κι αν χρωστάει στο ΙΚΑ πενταροδεκάρες ο Γιάννης Αγιάννης, (κατα)φτάνει ο Ιαβέρης. Με τον νόμο υπό μάλης και με την αντίληψή του περί δικαίου. Και σαλονάκια κατέσχεσαν για μερικά ψιλά-χρέη στο ΙΚΑ και στην κοπέλα φόρεσαν χειροπέδες για παράνομη στάθμευση. Όταν θέλουν, αλλά…γιατί να θέλουν;
ΓΕΜΙΣΑΜΕ μεγαλοενόχους και το δημόσιο κινείται(;) με ρυθμούς χελώνας. Ούτε βιασύνες, ούτε…πάθος για απονομή δικαιοσύνης. Κι αν η ποινή επιβληθεί-όταν επιβληθεί-θα’ χει το θέμα ξεχαστεί και ο «ένοχος» θα ξεραθεί στα γέλια. Και τι σαν έπιασες τον υπουργό να κλέβει, τον φακελάκια επί το έργον και τον εκβιαστή στα πράσα; Το σύστημα δεν προβλέπει πρακτικά την τιμωρία του, το δημόσιο είναι χωρίς συνήγορο, η κοινωνία σηκώνει τους ώμους και οι κλέφτες στήνουν πανηγύρι.

ΦΟΒΕΡΕΣ κι απειλές έσκισαν τον αγέρα κι εμείς νομίσαμε πως ήρθαν τιμωροί και εκδικητές. Κι ύστερα; Οι κλέφτες δεν τινάχτηκαν στο πόδι, δεν χλόμιασαν, δεν τρόμαξαν και μόνο άλλαξαν πλευρό στον ύπνο τους. Δεν είδαν κλέφτες «κρεμασμένους», δεν ένιωσαν στα χέρια χειροπέδες κι ούτε τα κεκτημένα τους λιγόστεψαν. Δεν το θέλουν οι πολιτικοί για το πολιτικό τους κόστος, η Πολιτεία με τη γραφειοκρατία της, η Δικαιοσύνη με τους ρυθμούς και την πολυνομία της. Κανένας τους κανέναν δεν φοβάται και θα τους δεις αλώβητους, με ασπίδα την αλητεία τους.

ΚΑΙ ποιος κρατάει τα «κλειδιά»; Οι νομοθέτες μας! Με τα πέντε πορίσματα, με την ηθική του…μπλάνκο και με το μυαλό τους κολλημένο στην επανεκλογή. Τώρα, μάλιστα.

Θανάσης Ι. Νικολαΐδης

Δεν υπάρχουν σχόλια: