Γιατί έτσι τον καταντήσατε τον Έλληνα ορέ.......

Μια αλλιώτικη κατάσταση επικρατεί σ’ ετούτη τη χώρα τώρα τελευταία. 

Μια κατάσταση γκρίνιας μιζέριας και κακομοιριάς. Άνθρωποι μουτρωμένοι σκεφτικοί και θλιμμένοι με κατεβασμένα τα κεφάλια τους στους δρόμους, με μια μιζέρια γενική σ΄ όλη την επικράτεια της πρωτεύουσας εν είδη αιθαλομίχλης να πλανιέται στον αέρα. Χώρα, πρωτεύουσα και ανθρώποι , έτσι ένα πράμα που μόνο λύπη και οίκτο προκαλεί.

Πότε ξανά ‘τανε έτσι ορέ πατριώτη ο Έλληνας;

Γιατί εγώ αλλιώς τον είχα μάθει, και στη φτώχεια του, και στην πείνα του, και στους πολέμους του ακόμα, έξω καρδιά ήτανε, κι αντάμωνε με φίλους και μ’ ένα ούζο και φεύγαν οι καημοί. Και σκλαβωμένος που ήτανε, και χούντες που περάσανε επάνω του, τη γροθιά στο μαχαίρι βαρούσε, όλη μέρα στο μεροκάματο και το βράδυ στην ταβέρνα, ένα μισόκιλο όλη η παρέα και έξω και καλή καρδιά. Την καλημέρα σου ‘λεγε και σου ‘ριχνε και μια στην πλάτη να σε....
ξυπνήσει, και για να πάει η μέρα σου καλά. Γιατί έτσι τον κάνατε τον Έλληνα ορέ ...... Γιατί τον κάνατε ένα γκρίζο μίζερο ανθρωπάκι, που όλη μέρα κλαίγεται για κείνα που του λείπουνε, που ‘χασε την χαρά να ναι ευτυχής μ’ εκείνα εκεί τα λίγα που είχε και του φτάνανε, και είχε και το τσαγανό να πολεμήσει για να τα κάμει περισσότερα με το σπαθί του. Γιατί τον κάνατε ένα μαχμουρλή γκρινιάρη, που κλαίγεται από δω κι από κει, πότε θα πάρει αυτά που χρόνια του κρατάγατε, κι αναρωτιέται αν θα πάρει σύνταξη ποτέ. Σαν τα μούτρα σας τον κάματε τον Έλληνα αιώνιοι τυχοδιώκτες, Ψευδαπόστολοι. Αλήθεια εσείς υπήρξατε Έλληνες ποτές;

Η χώρα ζει μια αλλιώτικη κατάσταση.

Κάτι από εκείνη την κατάσταση Τιτανικού που βουλιάζεις και βουλιάζεις, κι εσύ σκοπό δεν έχεις για να σηκωθείς, ούτε να κρατηθείς λιγάκι να μην πας στον πάτο. Από κείνη την κατάσταση που σε τρώει από μέσα, αργά αλλά σταθερά, και σε κάνει ένα παρατημένο κουφάρι βιολογικά μεν ζωντανό, που περιμένει απλά το βιολογικό του θάνατο, εκδίκηση να λάβει ο νεκροθάφτης.

Κι εμείς που λέμε ότι αντιστεκόμαστε, πρώτοι εμείς ολοταχώς για το βυθό βαδίζουμε. Μας πήραν τα σωσίβια οι πληρωμένοι εκφωνητές απ’ τα δελτία των ειδήσεων, και οι κλαψομουνιασμένες φάτσες των παρατρεχάμενων, που αγωνίζονται σκληρά για να σώσουνε τη χώρα. Η χώρα ζει μια αλλιώτικη κατάσταση.

Εγώ τη λέω κατάθλιψη εσκεμμένη, διαρκή. Και το κακό ξέρεις ποιο είναι Πατριώτη. Επί σειρά ετών που μας αργάσαν το τομάρι μας, βρήκανε οι κουφάλες και το αντίδοτο, Αυτό που ονομάσαν Σοσιαλισμό. Και μάλιστα η φαρμακευτική μας αγωγή είναι ρυθμισμένη ώστε να μην περάσουμε στο επόμενο στάδιο: Γιατί μετά την κρίση της κατάθλιψης όπως σοφά μας λένε όλοι οι επιστήμονες, έρχεται πάντα η κρίση της μανίας….κι όποιος κατάλαβε κατάλαβε εγώ ο Κώστας Καστρινός τι εννοώ.

Άρθρο του ποιητή Καστρινού στην Εφημερίδα το ΚΑΣΤΡΟ.

Aitolia.gr