Δευτεραθλήτρια στη... μιζέρια αναδείχθηκε το 2010 η Ελλάδα! Στην παγκόσμια κατάταξη των χωρών που καταρτίζει το πρακτορείο Bloomberg αναλόγως με τη δυστυχία που δημιουργεί στους πολίτες του κάθε κράτους η βελτίωση ή η επιδείνωση της ανεργίας και του πληθωρισμού, η Ελλάδα εμφανίζει τη μεγαλύτερη επιδείνωση (600 μονάδες βάσης) συγκριτικά με το 2009, έπειτα από την Ιρλανδία, όπου ο δείκτης υποχώρησε κατά 660 μονάδες βάσης. Τη μεγαλύτερη βελτίωση σημείωσε η Ουκρανία (460 μονάδες βάσης), ακολουθούμενη από την..... Αίγυπτο (342 μονάδες), την Ισλανδία (331 μονάδες), το Ισραήλ (260 μονάδες) και την Τουρκία (250 μονάδες).
Ο δείκτης της μιζέριας αποτελεί επινόηση του αμερικανού οικονομολόγου Αρθουρ Οκαν, προέδρου της Επιτροπής Οικονομικών Συμβούλων του προέδρου των ΗΠΑ Λίντον Τζόνσον - κατ' άλλους η πατρότητα της ιδέας ανήκει στον επίσης αμερικανό οικονομολόγο της Σχολής του Σικάγου και καθηγητή του Χάρβαρντ Ρόμπερτ Μπάρο. Ο δείκτης προκύπτει αφού προσθέσει κάποιος το ποσοστό της ανεργίας και το ποσοστό του πληθωρισμού μιας χώρας και κατόπιν συγκρίνει το άθροισμα με το άθροισμα της προηγούμενης χρονιάς.
Η Ελλάδα, για παράδειγμα, καταβαραθρώθηκε επειδή ο δείκτης μιζέριας εκτινάχθηκε στο 17,30 την χρονιά που πέρασε από το 11,30, που ήταν το 2009. Για τον υπολογισμό του δείκτη οι ερευνητές του Bloomberg πρόσθεσαν τον πληθωρισμό (4,9%) και το ποσοστό ανεργίας, που εκτινάχθηκε στο 12,4% το 2010. Για την εξεύρεση του δείκτη της Ιρλανδίας προστέθηκαν ο πληθωρισμός 0,6% και η ανεργία 13,5% και προκύπτει το ποσοστό 14,10, αυξημένο κατά 669 μονάδες βάσης συγκριτικά με το ποσοστό του 2009 (7,41).
Παρατηρούμε ότι σε απόλυτες τιμές η μιζέρια των Ελλήνων είναι μεγαλύτερη από τη μιζέρια των Ιρλανδών (17,30 έναντι 14,10 αντιστοίχως). Μεγαλύτερη, βεβαίως, κι απ' τη δική μας μιζέρια είναι εκείνη των Ισπανών, που επιδεινώθηκε εφέτος κατά 389 μονάδες βάσης φθάνοντας το 22,09 (2,3% πληθωρισμός συν 19,8% ανεργία). Επίσης, πρέπει να σημειωθεί ότι παρά τη θεαματική βελτίωση των 250 μονάδων βάσης (δηλαδή 2,50%) που σημείωσε ο τουρκικός δείκτης, η μιζέρια των γειτόνων μας εξακολουθεί να είναι κατά τι μεγαλύτερη από τη δική μας, αφού φθάνει το 17,70 (6,4% πληθωρισμός συν 11,3% ανεργία).
Συνολικά, μεγαλύτερο δείκτη μιζέριας από τον ελληνικό (σε απόλυτη τιμή, σε ό,τι αφορά δηλαδή απλώς το άθροισμα του πληθωρισμού και της ανεργίας) έχουν μόλις 7 χώρες από τις 59 χώρες που αφορά η έρευνα του Bloomberg. Πρόκειται κατά σειρά για τη Βενεζουέλα (με πληθωρισμό 26,9% και ανεργία 7,7% έρχεται πρώτη με άθροισμα 34,60, αλλά συγκριτικά με το 2009 κατάφερε να μειώσει το συνολικό ποσοστό κατά 150 μονάδες βάσης), τη Νότια Αφρική, την Ισπανία, την Κροατία, την Αίγυπτο, την Αργεντινή και την Τουρκία.
Το χαμηλότερο ποσοστό μιζέριας κατεγράφη στην Ταϊλάνδη (3,72 με πληθωρισμό 2,8% και ανεργία μόλις 0,9%!) και στην Ελβετία (3,80 με 0,2% πληθωρισμό και 3,6% ανεργία). Εξυπακούεται ότι η πραγματική μιζέρια δεν βαίνει μειούμενη εσαεί κατ' αναλογία της μείωσης του επινοημένου δείκτη. Δηλαδή μια οικονομία, φερ' ειπείν, που έχει πληθωρισμό 1,7% και ανεργία 7,5% (όπως είναι η γερμανική, που με τις συνιστώσες αυτές εμφανίζει δείκτη μιζέριας 9,20) είναι πολύ λιγότερο μίζερη για τους πολίτες της από μια οικονομία με πληθωρισμό 0,1% και ανεργία 5,1%, άρα με δείκτη μιζέριας μόλις 5,20, όπως είναι η ιαπωνική.
Κι αυτό διότι η ιαπωνική οικονομία φλερτάρει πάλι με τον αποπληθωρισμό (κατ' ουσίαν βρίσκεται σε φάση αποπληθωρισμού εδώ και δύο δεκαετίες, από το σκάσιμο της φούσκας των ακινήτων στις αρχές της δεκαετίας του 1990). Και ο αποπληθωρισμός αποτελεί το μεγαλύτερο εφιάλτη για μια οικονομία, αφού ουσιαστικά αποτελεί το απόλυτο αντιαναπτυξιακό κίνητρο. Επιπλέον, το ποσοστό 5,1% της ανεργίας είναι υπερβολικά υψηλό για την Ιαπωνία, όπου παραδοσιακά ισχύει ο θεσμός της ισόβιας εργασίας - κάποιος που προσλαμβάνεται, ας πούμε, 22 χρονών στην Toyota ή στη Sony συνταξιοδοτείται από την ίδια εταιρεία!
Οι εργαζόμενοι στη χώρα αυτή δεν γνώριζαν τι θα πει απόλυση ή ανεργία (το ποσοστό κυμαινόταν επί δεκαετίες κάτω από το 3%) και η περίφημη απορρύθμιση της αγοράς εργασίας που έφερε και στην Ιαπωνία (έστω και σε συγκριτικά ηπιότερη εκδοχή) η παγκοσμιοποίηση, έχει σπείρει την αβεβαιότητα και την ανασφάλεια στους Ιάπωνες εργαζόμενους. Σκέτη μιζέρια δηλαδή...
ΤΟ ΒΗΜΑ 
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου