Το ζήτημα της καταργήσεως των παρελάσεων ήταν εδώ και χρόνια στην νεοταξική ατζέντα που υιοθετούν το ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ και σύσσωμη η αριστερά με ελάχιστες εξαιρέσεις.Ο θεσμός διεμβολίστηκε προ δεκαετίας περίπου, με τα γεγονότα της Νέας Μηχανιώνας, όταν οι καθηγητές του τοπικού λυκείου, παραβαίνοντας τον σχετικό κανονισμό, τοποθέτησαν έναν Αλβανό μαθητή σημαιοφόρο του αγήματος του σχολείου, που θα συμμετείχε στην παρέλαση. Αυτό επιβραβεύθηκε με το άθλιο υπουργικό διάταγμα του τότε ΥΠΕΠΘ, Πέτρου Ευθυμίου.
Έκτοτε, η παρουσία αλλοδαπών ενθαρρύνθηκε αδιαμαρτύρητα με την αμέριστη συνδρομή του αριστερού καθηγητικού κατεστημένου και ο θεσμός σε σχολικό επίπεδο άρχισε να απαξιώνεται, με τους Έλληνες μαθητές να αρνούνται συχνά να συμμετάσχουν σε αγήματα που περιελάμβαναν αλλοδαπούς. Έπειτα, άρχισαν ο ΣΥΡΙΖΑ και από κοντά το ΠΑΣΟΚ να ζητούν την κατάργηση του θεσμού, μιλώντας για μιλιταρισμό.
Χιλιάδες κείμενα γράφτηκαν για την σημασία του θεσμού των μαθητικών και στρατιωτικών παρελάσεων, ενώ και η κοινωνία - λίγο αργά βέβαια - άρχισε να ξυπνά. Πρόσφατα δε, άρχισε να επιζητά τον πατριωτισμό στην παιδεία και έπαψε να «καλοβλέπει» τόσο την παρουσία των μεταναστών όσο και την εθνόφοβη προπαγάνδα. Κακά τα ψέμματα, ο πατριωτισμός των Ελλήνων εν έτει 2010 διεγείρεται, ξυπνά από την λήθη και αναζητά την εκτόνωσή του.
Σ' αυτή την κρίσιμη στιγμή, το καθεστώς του ΠΑΣΟΚ επέλεξε να καταφέρει ένα ακόμη γερό πλήγμα, υποβαθμίζοντας και ευτελίζοντας εν τέλει τον θεσμό των στρατιωτικών παρελάσεων. Με το εύκολο πρόσχημα της οικονομίας, αυτοί που τσέπωσαν χιλιάδες προϋπολογισμούς παρελάσεων με τις μίζες και τις απάτες τους, αποφάσισαν να καταργήσουν την παρουσία μηχανοκίνητων τμημάτων των Ενόπλων Δυνάμεων στις στρατιωτικές παρελάσεις.
Βιώσαμε λοιπόν, προχθές, μία απερίγραπτη κατάσταση, που δεν μπορεί παρά να ανοίγει τον δρόμο προς την ολοκληρωτική κατάργηση του θεσμού. Ο κόσμος που πήγε να καμαρώσει τα στρατευμένα νιάτα και τους φύλακες του έθνους ήταν λιγότερος από ποτέ. Ένα απέραντο πέπλο κατάθλιψης είχε απλωθεί στα πεζοδρόμια της Πανεπιστημίου και οι σημαίες χάνονταν μεταξύ άπνοιας, κούρασης και απελπισίας, με το γαλανόλευκο να φαντάζει μόνο στα μπουλούκια των Πακιστανών που είχαν ξαμοληθεί για να πουλήσουν σημαιάκια για ένα ευρώ.
Το κλίμα εθνικής μαστούρας ήρθαν να ανατρέψουν οι βροντερές φωνές των στρατιωτών των Ειδικών Δυνάμεων, που ξύπνησαν τον κόσμο από την ραστώνη του κάνοντάς τον να ξεσπάσει σε χειροκροτήματα, θυμίζοντας το γιατί πρέπει να γίνονται οι παρελάσεις.
Κάποιοι βέβαια ενοχλήθηκαν. Ενοχλήθηκαν πάρα πολύ. Βρίσκονταν άλλωστε εκεί με την ελπίδα και μόνο να ενοχληθούν και να μπορέσουν την επομένη να χύσουν τους τόνους του ρουφιάνικου δηλητήριου που κρύβουν μέσα τους στις φυλλάδες και στα ιστολόγιά τους.
Οι παρελάσεις όμως δεν γίνονται γι' αυτούς ούτε για τους μετανάστες. Γίνονται από Έλληνες για Έλληνες και αυτοί περισσότερο απ' οποιονδήποτε άλλον έχουν και με τον νόμο το δικαίωμα να κλείσουν δυο φορές το χρόνο τα κέντρα των ελληνικών πόλεων και να βροντοφωνάξουν. Να βροντοφωνάξουν αυτό που το ίδιο το δίκαιο των Ελλήνων μέχρι προχθές έλεγε:
«Έλληνας γεννιέσαι δεν γίνεσαι».
Να βροντοφωνάξουν ότι οι 300 του Λεωνίδα υπάρχουν ακόμη ανάμεσά μας και ότι αυτοί που έφτασαν να πετούν ανενόχλητοι μέχρι το Σούνιο, αυτοί που θέλουν πίσω την «Τσαμουριά» κι εκείνη που αποκαλούν την Φλώρινα «Λερίν», έχουν ακόμη κάτι πολύ σοβαρό να φοβούνται: την ελληνική ψυχή!
Και φυσικά, επειδή αυτή η ψυχή είναι που πρέπει να εξοντωθεί, ο υπουργός ΠΡΟ.ΠΟ., υπακούοντας στα προστάγματα της Νέας Τάξεως διά των φερεφώνων της, έσπευσε και με συνοπτικές διαδικασίες έθεσε σε διαθεσιμότητα τον διοικητή της διμοιρίας που φώναζε τα συνθήματα που ξεσήκωσαν τον κόσμο. Άξιος ο μισθός του κυρίου Μικέ!
«Κύριοι και κυρίες» της «Ελευθεροτυπίας», πήγατε στην παρέλαση μόνο για να ρουφιανέψετε. Η μόνη άλλωστε παρέλαση που σας αρέσει γίνεται καλοκαιράκι, για να μπορούν οι γλουτοί να γυαλίζουν ακάλυπτοι μπροστά στον Άγνωστο Στρατιώτη. Πετύχατε τον σκοπό σας, μπράβο. Τους κάψατε τους ΟΥΚάδες. Αν επρόκειτο βέβαια για τίποτε χασισοπότες φαντάρους, τίποτε λιποτάκτες ή Ιεχωβάδες ή «αντιρρησίες» θα ζητούσατε να παρασημοφορηθούν ή στην καλύτερη των περιπτώσεων θα το κάνατε γαργάρα.
Τις γαργάρες άλλωστε η νέα σας διεύθυνση τις ξέρει καλά...
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου